เรื่องนี้เล่าถึง โจเอล (จิม แคร์รี่) ถึงกับงงเมื่อพบว่า คลีเม็นไทน์ (เค็ท วินสเล็ต) แฟนสาวของเขาได้ลบความทรงจำเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเขาและเธอที่สับสนอลหม่าน ในภาวะอันสิ้นหวังแบบนี้ โจเอล ต้องติดต่อนักประดิษฐ์อย่าง ดร. โฮเวิร์ด (ทอม วิลคินสัน) เพื่อลบเธอ ออกไปจากความทรงจำของเขาบ้าง แต่เมื่อความทรงจำของโจเอลค่อย ๆ ถูกทำให้สูญหายไปนั้น เขากลับเริ่มค้นพบความรู้สึกเสน่หา ลึกลงไปในช่องว่างบางส่วนในสมองของโจเอล เขาพยายามจะหนีไปจากขบวนการลบความทรงจำ ในขณะที่ ดร.
“ฮัลโหล..เล็กเหรอ..วันนี้ตอนเย็นแม่ไม่ไปกินเลี้ยง..ชวนพวกเรามากินข้าวที่บ้าน”
เพราะหวานเกินไปไม่ว่าใครก็ต้องใจสั่น
เพลงแค่ได้คิดถึง ได้สื่อความหมายถึงความคิดถึงมากเกินไป จนทำให้ร้องไห้ออกมา ด้วยเสียงร้องของ ปอย portrait ทำให้เพลงนี้ดูเศร้าจริงๆ
เรื่องนี้เล่าถึงเรื่องราวของคู่รักคู่หนึ่งที่กำลังจะแต่งงานกันเร็ว ๆ นี้ บินมาปารีสพร้อมกับครอบครัวของฝ่ายหญิง เนื่องด้วยเหตุผลทางธุรกิจ แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าการมาปารีสจะเปลี่ยนชีวิตของคนทั้งคู่ไป จากชายหนุ่ม ที่เป็นนักเขียน ซึ่งรักในศิลปะ และจำต้องใช้เวลาส่วนตัวและความเงียบในการแต่งผลงาน กับ หญิงสาว ที่ดูจะรักสังคมรักปาร์ตี้ซะเหลือเกิน แล้วแถมจะไม่ค่อยชอบศิลปะเท่าไหร่นัก เพลง ฝันอันห่างไกล แถมยังมีตัวแปรที่เป็นหญิงสาวอีกคนที่รักในงานศิลปะ และดูจะเข้ากันกับมากกว่า และเพื่อนใหม่แปลกหน้าที่มาพร้อมกับมิตรภาพที่พยายามจะผลักดันให้งานเขียนของเขาเป็นที่รู้จัก และคอยให้กำลังใจกับงานเขียนที่ดูจะไม่เป็นตามที่พูดเท่าไหร่ เขาต้องตัดสินใจทำในหลาย ๆ สิ่งที่จะเปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล แต่สิ่งหนึ่งที่มันจะไม่เปลี่ยนแน่ ๆ คือ เขารักปารีส เมืองของจิตรกร และนักเขียนช่างฝัน
Dropped your password? You should enter your username or electronic mail handle. You'll receive a website link to make a new password by way of e mail.
เราไกลกันอยู่คนละฟากฟ้า ไม่รู้จะอีกนานไหม และฉันเองก็จะคอย
ทุกครั้งเวลาเดินทางเราจะเปิดเพลงนี้แล้วกวาดสายตามองออกไปเรื่อยๆ ปล่อยความคิดความทรงจำให้ล่องลอยไปกับเสียงเพลง ไม่ควบคุมความคิดใดๆ ที่จะผ่านเข้ามา พอเพลงจบ เราจะรู้สึกว่าหายใจสะดวกขึ้นอย่างน่าประหลาด
ลูเมี่ยน ลี บังเอิญค้นพบความผิดปกติในหมู่บ้านอันห่างไกลความเจริญของตน ไหนจะความฝันพิสดารที่เขาต้องพบเจอทุกค่ำคืน ซึ่งนำไปสู่การผจญภัยที่เต็มไปด้วยปริศนา
ส่วนที่มองอนาคตตัวเองไว้นอกจากการเขียนเพลงและเล่นดนตรีในนามวงอุษาคเนย์อันเป็นภารกิจที่รื่นรมย์ยาวนานไม่จบสิ้น การทำงานกับพรรคก้าวไกลยังเป็นภารกิจที่ขับเคลื่อนชีวิตและความฝันเคียงไปด้วยกัน หรือบทบาทของพ่อลูกสองที่ประคองความรักให้ครอบครัวอบอุ่นต่อไป
อารมณ์ตอนนี้ทำไมคิดถึงจัง อยากตะโกนคิดถึงจัง
ห่างกันไกลแค่บางเวลาแต่ทำไมดูคิดถึงจัง
ที่พวกเขามาเยือน ณ หมู่บ้านแห่งนี้ก็เพื่อตามหาเจ้าของจดหมาย
“ตอนนั้นถ้าให้บอกถึงคำสอน ในวงการพระเองก็ไม่ใช่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ควรจะเคารพไปทั้งหมด ถ้าเกิดจะเคารพกันจริงๆ ก็ต้องเคารพคำสอน สิ่งที่ผมได้คือได้คุยกับตัวเองมากกว่า ส่วนหนึ่งก็เรียนรู้หมวดธรรมะ ให้รู้ทุกอย่างว่าเราคิดไปเองหมด เหมือนเราสร้างมันขึ้นมาทั้งนั้น ผมสรุปส่วนสำคัญได้คือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่เคยสร้างคน มีแต่คนสร้างสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และแสวงหาผลประโยชน์จากมัน”